منابع قرن نوزدهم به بعد : - calendar- مرکز تقویم
توجه : فهرست زير فقط منابع تخصصی تقويم را شامل نمی شود بلكه برخی از منابع مذكور تنها بخشی يا مباحثی مرتبط با تقويم دارند.
يوسف ابكاروويچ آربلي، «جداول‌لتحويل السنوات الهجريه الي السنوات الميلاديه»، ترجمة حسين قاسم‌عزيز، المورد، ج 3، ش 3 و 4 (/1393 1974);
محمد اسديان، «گاهشماري در جزيره قشم»، كلك، ش 42 (شهريور1372);
چراغعلي اعظمي، «گاهنماي سنگسري»، مجله بررسيهاي تاريخي، سال 3، ش 3 و 4(مرداد ـ آبان 1347);
موسي اكرمي، گاهشماري ايراني، تهران 1380 ش;
ابوالقاسم انجوي شيرازي، جشنها و آداب و معتقدات‌زمستان، تهران 1379 ش;
همو، «فرهنگ مردم رشكي و ماسي در اراك»، فردوسي، سال 19، ش 897 (14 بهمن 1347);
عبدالله ايوبيان، «تقويم‌محلي كردي»، نشريه دانشكده ادبيات تبريز، سال 16، ش 2 (تابستان1343);
علي بلوكباشي، «يادداشتي در باره گاهشماري وچند جشن در مازندران»، پيام نوين، دوره 8 ، ش 7 (دي 1345);
مهرداد بهار، «در باره جشن سده»، چيستا، سال 1، ش 6(بهمن 1360);
روح‌الله بهرامي، «جايگاه نجوم، تقويم و گاهشماري درانديشه تاريخ‌نگاري مسعودي»، تاريخ اسلام، سال 2، ش 1 (بهار 1380);
عبدالعلي‌بن محمد بيرجندي، شرح زيج جديد سلطاني، نسخه‌خطي‌كتابخانه موزه بريتانيا، ش 23567;
احمد بيرشك، گاهشماري ايراني(ادامه گاهشماري تطبيقي سه هزار ساله) براي 5431 سال، تهران1380 ش;
بهرام پيتاولا، سال ديني زرتشتي، ترجمه رشيد شهمردان، تهران1356 ش;
حسينعلي تازيكه لمسكي، تقويم هفت هزار ساله هجري‌شمسي، گرگان 1373 ش;
«تبديل سالهاي قمري به شمسي و شمسي به‌قمري»، مجله بررسيهاي تاريخي، سال 3، ش 5 (آذر ـ دي 1347);
جمال ترابي طباطبائي، سكه‌هاي اسلامي در دوره ايلخاني‌و گوركاني، تبريز 1347 ش;
جمال ترابي طباطبائي و منصوره وثيق، سكه‌هاي اسلامي ايران از آغاز تا حمله مغول، تبريز 1373 ش;
تقويم الدوله المصريه لسنه 1933، ]قاهره1932[;
تقويم لسنه 1370 من وفاه النبي/ 2002 ميلاديه، طرابلس2001;
حسن تقي‌زاده، مقالات تقي‌زاده، چاپ ايرج افشار، تهران 1349ـ1358 ش;
محمد سعيد جانب‌اللهي، «ستاره‌شناسي و گاهشماري عشايربلوچ و طوايف سيستان»، فصلنامه تحقيقات جغرافيائي، سال 13،ش 2و3 (تابستان و پاييز 1377);
علي‌اكبر جعفري، چهار تقويم از دوسال و در يك شهر، راولپندي 1351 ش;
فرهود جلالي كندلوسي،«گاهشماري در كندلوس»، نمايه پژوهش، سال 4، ش 13ـ14 (بهار وتابستان 1379);
عبدالمحسن حسيني، تقويم‌العرب في الجاهليه، اسكندريه1963;
محمد حميدالله، مجموعه‌الوثائق السياسيه للعهد النبوي و الخلافه‌الراشده، بيروت/1407 1987;
علي‌اكبرخان محمدي، «سالشمار تطبيقي سالهاي تركي وهجري قمري»، تاريخ معاصر ايران، كتاب اول، تهران: م نک: سسه‌پژوهش و مطالعات فرهنگي، 1372 ش;
عبدالله افندي رعد «الكلندار الحبشي»، المشرق، سال 14، ش 6 (حزيران 1911)، ش 7 (تموز 1911);
روژژميري كوردستان: سالي 1380 كوچي هه‌تاوي 2002ـ2001زاييني، 1422ـ1421 كوچي مانگي، سالي 2701 كوردي، تهران1380 ش;
تقي‌رياحي، شرح تقويمهاي مختلف و مسئله كبيسه‌هاي جلالي، تهران1335 ش;
سالنامه پارس، سال 28 (1332 ش);
سالنامه كابل: 1312 شمسي، كابل ]1311 ش[;
سالنامه كابل: 1315شمسي، چاپ قاسم رشتيا، كابل ]1314 ش[;
سالنامه كابل: 1316شمسي، چاپ قاسم رشتيا، كابل ]1315 ش[;
سالنماي راستي: 1381خورشيدي، 3740 ديني زرتشتيان، 1423 هجري قمري، 2002ميلادي، تهران]1380 ش[;
احمد سايباني، «عقايد مردم بندرعباس‌در باره ايام هفته»، آينده، سال 13، ش 6 و 7 (شهريور و مهر 1366);
يوسف ستاره‌شناس، انطباق لحظه‌ها: گاهشماري، تهران 1379 ش;
موسي‌الرضاسلحشور دهقان و بهلول عليجاني، «تحليل علمي فرهنگ عامه مردم درمورد بارانهاي ايام شيشه در استان خراسان»، مجله نيوار، دوره جديد،ش 39 (پاييز 1377);
عبدالامير سليم، «تطبيق روزهاي ماه در فرهنگ‌ايراني و احاديث اسلامي، يا، سي‌روزه در حديث شيعه»، نشريه‌دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه آذرابادگان، سال 26،ش 111 (پاييز 1353);
هاشم سليمي، زمستان در فرهنگ مردم كرد، تهران 1381 ش;
عبدالفتاح سيدالطوخي، القواعد الفلكيه في عمل النتائج‌السنويه، بيروت 1991/1411;
عبدالمجيد شكري، «التقويم‌الاسلامي‌الشمسي: ضروره»، در ندوه‌التاريخ الاسلامي و ازمه الهويه،طرابلس: جمعيه‌الدعوه الاسلاميه العالميه، 2000;
ابراهيم شكورزاده، عقايد و رسوم مردم خراسان، تهران 1363 ش;
عمادالدين شيخ‌الحكمايي، «كتيبه‌هاي كوفي كازرون»، وقف: ميراث جاويدان، سال 3،ش 2 (تابستان 1374);
محمدرضا صياد، «پيدايش تقويم و سيرتحول تقويم هجري شمسي»، وقف: ميراث جاويدان، سال 4، ش 3 و 4(پاييز و زمستان 1375);
همو، «جدولهاي تقويم هجري قمري»، درگزارش پانزدهمين كنفرانس رياضي كشور، تهران: انجمن رياضي‌ايران، 1365 ش;
همو، «معادلات تقويم هجري قمري قراردادي»، درگزارش بيستمين كنفرانس رياضي كشور، تهران: انجمن رياضي ايران،1369 ش;
همو، «معادله‌هاي تقويم هجري شمسي بر پايه توابع كامپيوتري Fixو Mod»، نشريه تحقيقاتي فيزيك زمين و فضا، ج 18 و 19،ش 1 و 2 (1368ـ1369 ش);
جلال‌الدين طهراني،تقويم رقمي سال سيچقان‌ئيل 1303 شمسي، تهران 1302 ش;
همو، گاهنامه طهراني براي سال 1307، تهران 1306 ش;
همو، گاهنامه 1312 ]شمسي[، تهران 1311 ش;
رضا عبداللهي، تاريخ تاريخ در ايران، تهران 1366 ش;
همو، تحقيقي‌در زمينه گاهشماريهاي هجري قمري و مسيحي (ميلادي)، تهران1365 ش;
همو، «كبيسه مضاعف در گاهشماري ايران»، گسترش توليد وعمران ايران، دوره 7، ش 34 (فروردين و ارديبهشت 1372);
همو،«معرفي دو تقويم دائمي جديد براي گاهشماريهاي هجري شمسي وهجري قمري»، گوهر، سال 1، ش 8 (شهريور 1352);
رضا عبداللهي وخاژاك درگرگوريان، «استخراج مدخل سال و ماه و تقويمهاي دائمي‌گاه‌شماري مسيحي»، وحيد، دوره 11، ش 7 (مهر 1352);
ماشاءالله علي احيائي، كاربرد علوم در قبله‌يابي:نگرشي نو در تعيين قبله، تهران 1367 ش;
عبدالرحمان عمادي، «ازحساب سال و ماه نزد شبانان سنگسري»، راهنماي كتاب، سال 19،ش 1ـ3 (فروردين ـ خرداد 1355);
همو، «جشن آفريجگان اصفهان»، درمجموعه مقالات پنجمين كنگره تحقيقات ايراني، ج 1، به كوشش‌مرتضي تيموري، اصفهان: دانشگاه‌اصفهان،1354ش‌الف;
همو،«گاهشماري كهن ديلمي، يا، تقويم پيش از زردشتي»، در مجموعه‌مقالات نخستين كنگره تحقيقات ايراني، ج 3، به كوشش غلامرضاستوده، تهران: دانشگاه تهران، دانشكده ادبيات و علوم انساني،1354 ش‌ب;
مرتضي فرهادي، «تقويم آب و هوايي در كمره»، چيستا، سال 4،ش 1 (شهريور 1365);
همو، «هفته در ايران قديم: پژوهشي‌در هفت پيكر نظامي و نوشته‌هاي مانوي»، نامه فرهنگستان، سال 3،ش 4 (زمستان 1376);
محمود قمي، تقويم ناصري، چاپ سنگي تهران1282;
آدولف گرومان، اوراق البردي‌العربيه بدارالكتب المصريه،ترجمه الي الغربيه حسن ابراهيم حسن، قاهره 1994;
هانري ماسه، معتقدات و آداب ايراني، ترجمه مهدي روشن‌ضمير، تبريز 1355ـ1357 ش;
اسماعيل‌مصباح نجم‌الممالك، تقويم فارسي ايت‌ئيل، سال 1301 هجري‌شمسي مطابق سه‌شنبه 21 شهر رجب المرجب سنه 1340قمري، چاپ سنگي تهران 1300 ش;
محمد ولي مظفري، «گاهشماري‌گيلان»، در گيلان‌نامه: مجموعه مقالات گيلان‌شناسي، ج 2، به‌كوشش م. پ. جكتاجي، رشت: طاعتي، 1369 ش;
محمد معين، «روزشماري در ايران باستان و آثار آن در ادبيات پارسي»، مجموعه انجمن‌ايرانشناسي، ش 1 (مهر 1325);
ايرج ملك‌پور، تقويم پنج هزارساله هجري شمسي از3542 سال قبل از هجرت تا 1508 سال بعد از هجرت، تهران1378 ش;
همو، «تقويم سال يكم هجري شمسي»، تحقيقات اسلامي،سال 8 ، ش 1 و 2 (1372 ش);
ايرج ملك‌پور و محمدرضا صياد، «كبيسه‌هاي 500 سال تقويم شمسي»، نشريه تحقيقاتي فيزيك زمين وفضا، ج 11، ش 1ـ2 (دي 1361);
محمدميرشكرائي، «تحليلي از رسم سنتي چهلم بهار در پاريز»، دركرمان‌شناسي: مجموعه مقالات، به كوشش محمدعلي گلاب‌زاده، كرمان: مركز كرمان‌شناسي، 1369 ش;
كارلو آلفونسو نالينو، علم‌الفلك: تاريخه عندالعرب في‌القرون الوسطي، قاهره ]بي‌تا.[;
ابوالفضل نبئي، «تشريح برگي از تقويم و بيان كار مقوم»، مجله دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه مشهد، سال 16،ش 3 و 4 (پاييز و زمستان 1362);
عبدالغفاربن علي‌محمد نجم‌الدوله، تقويم رقمي سال1272 هجري شمسي مطابق دويم رمضان1310 هجري قمري، چاپ سنگي تهران 1271] ش[;
همو، رساله‌تطبيقيه، مطابقه و تحويل تاريخ هجري و مسيحي از ابتداي‌هجرت تا هزار و چهارصد سال و از ابتداي ميلاد تا دو هزارسال، چاپ سنگي تهران 1321;
منصور نجومي، تقويم نجومي 1381،تهران]1380 ش[;
احمد وكيليان، رمضان در فرهنگ مردم، ج 1، تهران 1370 ش;
فرديناند ووستنفلد و ادوارد مالر، تقويم تطبيقي هزار و پانصد ساله‌هجري قمري و ميلادي با راهنماي تبديل تاريخ هجري شمسي‌به ميلادي و بالعكس، ترجمه حكيم‌الدين قريشي، تهران 1360 ش;