منابع
قرن نوزدهم به بعد:
يوسف
ابكاروويچ آربلي، «جداوللتحويل السنوات الهجريه الي السنوات الميلاديه»،
ترجمة حسين قاسمعزيز، المورد، ج 3، ش 3 و 4 (/1393
1974);
محمد
اسديان، «گاهشماري در جزيره قشم»، كلك، ش 42 (شهريور1372);
چراغعلي
اعظمي، «گاهنماي سنگسري»، مجله بررسيهاي تاريخي، سال 3، ش 3 و
4(مرداد ـ آبان 1347);
موسي
اكرمي، گاهشماري ايراني، تهران 1380 ش;
ابوالقاسم
انجوي شيرازي، جشنها و آداب و معتقداتزمستان، تهران 1379 ش;
همو،
«فرهنگ مردم رشكي و ماسي در اراك»، فردوسي، سال 19، ش 897 (14 بهمن
1347);
عبدالله
ايوبيان، «تقويممحلي كردي»، نشريه دانشكده ادبيات تبريز، سال 16، ش
2 (تابستان1343);
علي
بلوكباشي، «يادداشتي در باره گاهشماري وچند جشن در مازندران»، پيام
نوين، دوره 8 ، ش 7 (دي 1345);
مهرداد
بهار، «در باره جشن سده»، چيستا، سال 1، ش 6(بهمن 1360);
روحالله
بهرامي، «جايگاه نجوم، تقويم و گاهشماري درانديشه تاريخنگاري مسعودي»،
تاريخ اسلام، سال 2، ش 1 (بهار 1380);
عبدالعليبن
محمد بيرجندي، شرح زيج جديد سلطاني، نسخهخطيكتابخانه موزه
بريتانيا، ش 23567;
احمد
بيرشك، گاهشماري ايراني(ادامه گاهشماري تطبيقي سه هزار ساله) براي
5431 سال، تهران1380 ش;
بهرام
پيتاولا، سال ديني زرتشتي، ترجمه رشيد شهمردان، تهران1356 ش;
حسينعلي
تازيكه لمسكي، تقويم هفت هزار ساله هجريشمسي، گرگان 1373 ش;
«تبديل
سالهاي قمري به شمسي و شمسي بهقمري»، مجله بررسيهاي تاريخي، سال
3، ش 5 (آذر ـ دي 1347);
جمال
ترابي طباطبائي، سكههاي اسلامي در دوره ايلخانيو گوركاني، تبريز
1347 ش;
جمال
ترابي طباطبائي و منصوره وثيق، سكههاي اسلامي ايران از آغاز تا حمله
مغول، تبريز 1373 ش;
تقويم
الدوله المصريه لسنه 1933، ]قاهره1932[;
تقويم
لسنه 1370 من وفاه النبي/ 2002 ميلاديه، طرابلس2001;
حسن
تقيزاده، مقالات تقيزاده، چاپ ايرج افشار، تهران 1349ـ1358 ش;
محمد
سعيد جانباللهي، «ستارهشناسي و گاهشماري عشايربلوچ و طوايف سيستان»،
فصلنامه تحقيقات جغرافيائي، سال 13،ش 2و3 (تابستان و پاييز 1377);
علياكبر
جعفري، چهار تقويم از دوسال و در يك شهر، راولپندي 1351 ش;
فرهود
جلالي كندلوسي،«گاهشماري در كندلوس»، نمايه پژوهش، سال 4، ش 13ـ14
(بهار وتابستان 1379);
عبدالمحسن
حسيني، تقويمالعرب في الجاهليه، اسكندريه1963;
محمد
حميدالله، مجموعهالوثائق السياسيه للعهد النبوي و الخلافهالراشده،
بيروت/1407 1987;
علياكبرخان
محمدي، «سالشمار تطبيقي سالهاي تركي وهجري قمري»، تاريخ معاصر
ايران، كتاب اول، تهران: م نک: سسهپژوهش و مطالعات فرهنگي،
1372 ش;
عبدالله
افندي رعد «الكلندار الحبشي»، المشرق، سال 14، ش 6 (حزيران
1911)، ش 7 (تموز 1911);
روژژميري
كوردستان: سالي 1380 كوچي ههتاوي 2002ـ2001زاييني، 1422ـ1421 كوچي مانگي،
سالي 2701 كوردي، تهران1380 ش;
تقيرياحي،
شرح تقويمهاي مختلف و مسئله كبيسههاي جلالي، تهران1335 ش;
سالنامه
پارس،
سال 28 (1332 ش);
سالنامه
كابل: 1312 شمسي، كابل ]1311 ش[;
سالنامه
كابل: 1315شمسي، چاپ قاسم رشتيا، كابل ]1314 ش[;
سالنامه
كابل: 1316شمسي، چاپ قاسم رشتيا، كابل ]1315 ش[;
سالنماي
راستي: 1381خورشيدي، 3740 ديني زرتشتيان، 1423 هجري قمري، 2002ميلادي،
تهران]1380
ش[;
احمد
سايباني، «عقايد مردم بندرعباسدر باره ايام هفته»، آينده، سال 13،
ش 6 و 7 (شهريور و مهر 1366);
يوسف
ستارهشناس، انطباق لحظهها: گاهشماري، تهران 1379 ش;
موسيالرضاسلحشور
دهقان و بهلول عليجاني، «تحليل علمي فرهنگ عامه مردم درمورد بارانهاي
ايام شيشه در استان خراسان»، مجله نيوار، دوره جديد،ش 39 (پاييز 1377);
عبدالامير
سليم، «تطبيق روزهاي ماه در فرهنگايراني و احاديث اسلامي، يا، سيروزه
در حديث شيعه»، نشريهدانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه آذرابادگان،
سال 26،ش 111 (پاييز 1353);
هاشم
سليمي، زمستان در فرهنگ مردم كرد، تهران 1381 ش;
عبدالفتاح
سيدالطوخي، القواعد الفلكيه في عمل النتائجالسنويه، بيروت
1991/1411;
عبدالمجيد
شكري، «التقويمالاسلاميالشمسي: ضروره»، در ندوهالتاريخ الاسلامي و
ازمه الهويه،طرابلس: جمعيهالدعوه الاسلاميه العالميه، 2000;
ابراهيم
شكورزاده، عقايد و رسوم مردم خراسان، تهران 1363 ش;
عمادالدين
شيخالحكمايي، «كتيبههاي كوفي كازرون»، وقف: ميراث جاويدان،
سال 3،ش 2 (تابستان 1374);
محمدرضا
صياد، «پيدايش تقويم و سيرتحول تقويم هجري شمسي»، وقف: ميراث
جاويدان، سال 4، ش 3 و 4(پاييز و زمستان 1375);
همو،
«جدولهاي تقويم هجري قمري»، درگزارش پانزدهمين كنفرانس رياضي كشور،
تهران: انجمن رياضيايران، 1365 ش;
همو،
«معادلات تقويم هجري قمري قراردادي»، درگزارش بيستمين كنفرانس
رياضي كشور، تهران: انجمن رياضي ايران،1369 ش;
همو،
«معادلههاي تقويم هجري شمسي بر پايه توابع كامپيوتري Fixو Mod»، نشريه تحقيقاتي فيزيك زمين و فضا، ج 18 و 19،ش 1 و 2
(1368ـ1369 ش);
جلالالدين
طهراني،تقويم رقمي سال سيچقانئيل 1303 شمسي، تهران 1302 ش;
همو،
گاهنامه طهراني براي سال 1307، تهران 1306 ش;
همو،
گاهنامه 1312 ]شمسي[، تهران 1311 ش;
رضا
عبداللهي، تاريخ
تاريخ در ايران، تهران 1366 ش;
همو،
تحقيقيدر زمينه گاهشماريهاي هجري قمري و مسيحي (ميلادي)، تهران1365
ش;
همو،
«كبيسه مضاعف در گاهشماري ايران»، گسترش توليد وعمران ايران، دوره
7، ش 34 (فروردين و ارديبهشت 1372);
همو،«معرفي
دو تقويم دائمي جديد براي گاهشماريهاي هجري شمسي وهجري قمري»، گوهر،
سال 1، ش 8 (شهريور 1352);
رضا
عبداللهي وخاژاك درگرگوريان، «استخراج مدخل سال و ماه و تقويمهاي دائميگاهشماري
مسيحي»، وحيد، دوره 11، ش 7 (مهر 1352);
ماشاءالله
علي احيائي، كاربرد علوم در قبلهيابي:نگرشي نو در تعيين قبله،
تهران 1367 ش;
عبدالرحمان
عمادي، «ازحساب سال و ماه نزد شبانان سنگسري»، راهنماي كتاب، سال
19،ش 1ـ3 (فروردين ـ خرداد 1355);
همو،
«جشن آفريجگان اصفهان»، درمجموعه مقالات پنجمين كنگره تحقيقات
ايراني، ج 1، به كوششمرتضي تيموري، اصفهان: دانشگاهاصفهان،1354شالف;
همو،«گاهشماري
كهن ديلمي، يا، تقويم پيش از زردشتي»، در مجموعهمقالات نخستين كنگره
تحقيقات ايراني، ج 3، به كوشش غلامرضاستوده، تهران: دانشگاه تهران،
دانشكده ادبيات و علوم انساني،1354 شب;
مرتضي فرهادي، «تقويم آب و هوايي در
كمره»، چيستا، سال 4،ش 1 (شهريور 1365);
همو،
«هفته در ايران قديم: پژوهشيدر هفت پيكر نظامي و نوشتههاي مانوي»،
نامه فرهنگستان، سال 3،ش 4 (زمستان 1376);
محمود
قمي، تقويم ناصري، چاپ سنگي تهران1282;
آدولف
گرومان، اوراق البرديالعربيه بدارالكتب المصريه،ترجمه الي الغربيه
حسن ابراهيم حسن، قاهره 1994;
هانري
ماسه، معتقدات و آداب ايراني، ترجمه مهدي روشنضمير، تبريز 1355ـ1357
ش;
اسماعيلمصباح
نجمالممالك، تقويم فارسي ايتئيل، سال 1301 هجريشمسي مطابق سهشنبه
21 شهر رجب المرجب سنه 1340قمري، چاپ سنگي تهران 1300 ش;
محمد
ولي مظفري، «گاهشماريگيلان»، در گيلاننامه: مجموعه مقالات گيلانشناسي،
ج 2، بهكوشش م. پ. جكتاجي، رشت: طاعتي، 1369 ش;
محمد
معين، «روزشماري در ايران باستان و آثار آن در ادبيات پارسي»،
مجموعه انجمنايرانشناسي، ش 1 (مهر 1325);
ايرج
ملكپور، تقويم پنج هزارساله هجري شمسي از3542 سال قبل از هجرت تا 1508
سال بعد از هجرت، تهران1378 ش;
همو،
«تقويم سال يكم هجري شمسي»، تحقيقات اسلامي،سال 8 ، ش 1 و 2 (1372
ش);
ايرج
ملكپور و محمدرضا صياد، «كبيسههاي 500 سال تقويم شمسي»، نشريه
تحقيقاتي فيزيك زمين وفضا، ج 11، ش 1ـ2 (دي 1361);
محمدميرشكرائي،
«تحليلي از رسم سنتي چهلم بهار در پاريز»، دركرمانشناسي: مجموعه
مقالات، به كوشش محمدعلي گلابزاده، كرمان: مركز كرمانشناسي، 1369
ش;
كارلو
آلفونسو نالينو، علمالفلك: تاريخه عندالعرب فيالقرون الوسطي، قاهره
]بيتا.[;
ابوالفضل
نبئي، «تشريح برگي از تقويم و بيان كار مقوم»، مجله دانشكده ادبيات
و علوم انساني دانشگاه مشهد، سال 16،ش 3 و 4 (پاييز و زمستان 1362);
عبدالغفاربن
عليمحمد نجمالدوله، تقويم رقمي سال1272 هجري شمسي مطابق دويم رمضان1310
هجري قمري، چاپ سنگي تهران 1271] ش[;
همو،
رسالهتطبيقيه، مطابقه و تحويل تاريخ هجري و مسيحي از ابتدايهجرت
تا هزار و چهارصد سال و از ابتداي ميلاد تا دو هزارسال، چاپ سنگي تهران
1321;
منصور
نجومي، تقويم نجومي 1381،تهران]1380 ش[;
احمد
وكيليان، رمضان در فرهنگ مردم، ج 1، تهران 1370 ش;
فرديناند
ووستنفلد و ادوارد مالر، تقويم تطبيقي هزار و پانصد سالههجري قمري و
ميلادي با راهنماي تبديل تاريخ هجري شمسيبه ميلادي و بالعكس، ترجمه
حكيمالدين قريشي، تهران 1360 ش;